
Dit ben ik
Soms lacht het leven je even niet toe, maar als je zelf blijft lachen komt het goed.
Mijn naam is Giannique Langen. Ik woon samen met mijn vriend, hond en twee katten.
Van jongs af aan heb ik al een sterk verlangen gevoeld om er voor anderen te zijn. Ik vind het belangrijk dat mensen zich gezien en gehoord voelen en reik graag een helpende hand aan wie dat nodig heeft.
Na mijn studie Social Work heb ik op verschillende plekken gewerkt: als gezinsbegeleider, voogd in de jeugdzorg, begeleider in woonvormen voor jongeren, in de gehandicaptenzorg en uiteindelijk met jongeren die vastlopen op school door depressieve klachten, hoogbegaafdheid of autisme.
In al die functies merkte ik dat ik vaak nét niet tot de kern kwam. Er ontbrak iets in de reguliere hulpverlening. Dat besef bracht mij bij het holisme — het kijken naar de mens als geheel. Want wij bestaan niet alleen uit gedachten of gedrag; lichaam, gevoel, energie en omgeving zijn allemaal met elkaar verbonden.
Die visie raakte mij. Het werd mijn missie om dieper te gaan in mijn begeleiding. Daarom ben ik gestart met de opleiding tot holistisch therapeut. Tijdens deze reis heb ik mezelf opnieuw leren kennen én leren dragen. Door mijn eigen processen aan te gaan, kon ik ook mijn manier van begeleiden verdiepen.
Ik begrijp nu beter waar blokkades vandaan komen, welke onderstromen meespelen en hoe belangrijk het is om zowel met het hoofd als met het hart te werken. Door deze transitie voel ik dat ik meer tot de essentie kom in mijn werk. Ik ben daarom deze therapiepraktijk begonnen. Ik voel dat mijn passie en mijn pad hier liggen: om mensen die, net als ik, vastlopen in hun leven weer verder te helpen.
Mijn reis
Een aantal jaar geleden maakte ik een ingrijpende periode door. Mijn partner kampte met depressieve gevoelens, en ikzelf werd overspoeld door somberheid en een gevoel van uitzichtloosheid. Ik wist niet meer hoe ik verder moest met het leven en kwam voor mijn gevoel tot stilstand. Het voelde alsof ik op een kruispunt stond. Ik kon kiezen voor links of rechts, maar uiteindelijk koos ik voor beide wegen. Want het leven kent zonneschijn, maar helaas horen de donkere kanten er ook bij.
Ik besloot het proces aan te gaan en startte de opleiding tot holistisch therapeut. Tijdens deze opleiding kwam ik mezelf op een diep niveau tegen — en vond ik mezelf stukje bij beetje weer terug.
De balans in jezelf hervinden is ontzettend moeilijk, maar zeker niet onmogelijk. Ik ben mijn patronen gaan doorvoelen en ontdekte dat ik zelf achter het stuur zit om richting te geven aan mijn leven.
Wat ik heb geleerd, is dat pijn en verdriet je soms wakker schudden. Ze dwingen je om naar binnen te keren, en juist daardoor kun je uiteindelijk het licht weer zien – hoe ver weg dat ook lijkt.

Door mijn eigen ervaringen begrijp ik hoe het voelt om onder in de put te zitten. Hoe zwaar het kan zijn om daaruit te klimmen. Het was een eenzaam, verwarrend en uitputtend proces. Vooral het leven met een partner die zelf aan het worstelen is, kan je gevoel van alleen zijn versterken.
Juist omdat ik zelf heb gemist wat ik zo hard nodig had – een luisterend oor, een helpende hand – wil ik dat nu voor een ander zijn. Samen kunnen we kijken welke stappen je kunt zetten. Die helpende hand, iemand die weet wat er gaat komen of je door deze periode kan begeleiden.